Beertje kijkt eens uit
het raam. Het is herfst en de bomen verliezen al hun blaadjes. Het bospad lijkt
wel een tapijt van rode en bruine blaadjes. Beertje vindt het altijd leuk als
de blaadjes op de grond liggen, daar kan hij lekker doorheen lopen.
Mam, mag ik buiten
spelen? vraagt Beertje aan zijn mama.
Ja hoor, ga maar lekker
nog even naar buiten, maar op tijd terug zijn voor het eten hoor!
Ja, mama, dat is goed.
Beertje gaat op weg naar
zijn vriendje muisje Piep.
Beertje loopt zingend
door het bos en ziet wat tussen de blaadjes liggen, het lijkt wel een bal.
Hij geeft met zijn pootje
een schop tegen de bal, hé, die bal prikt, denkt Beertje.
Au, au, dat doet zeer
hoor, hoort hij iemand met een hoog stemmetje zeggen!
Hij kijkt eens in het
rond maar ziet niemand. Beertje geeft weer een schopje tegen de bal en nu hoort
hij het weer, au, au, waarom doe je dat?
Beertje snapt er niets van, een bal die prikt en iemand die steeds au,
au zegt.
Hij kijkt eens naar de
grond en ziet de bal ineens veranderen in een raar beestje.
Zeg, zegt het beestje,
kun je niet een beetje uitkijken, je doet mij wel zeer hoor, ik schop jou toch
ook niet!
Beertje kijkt verbaasd,
ik dacht dat je een bal was, zegt Beertje. Maar wat ben jij dan wel? vraagt
Beertje aan het beestje.
Ik ben een egeltje en ik
ben bezig om een winterholletje te zoeken. Als iemand mij wil pakken rol ik mij
helemaal op.
O, zegt Beertje, dus jij
was die bal en daarom prik jij mij omdat ik niet aan je mag komen.
Juist, zegt het egeltjes,
dat doe ik zodat niemand mij kan pakken.
Beertje gaat op een
boomstam zitten en kijkt eens naar het egeltje. Je bent best een leuk diertje
ook al heb je stekelhaar, lacht Beertje. Weet je waar je op lijkt? Nee, zegt
het egeltje.
Op de bezem van mijn
mama. Ja, hoor, zegt het egeltje, lach
jij mij maar uit, kan mij niets schelen hoor. Hij draait zich om en loopt al
waggelend het bos verder in om een holletje te zoeken.
Beertje kijkt hem na en
denkt al lachend, vreemde bezem die kan praten en zich op kan rollen ha, ha.
Hij staat op en loopt
verder naar het huisje van muisje Piep.
© 2007 Patricia.
