Midden in een stukje bos,
huppelde Beertje er op los.
Mama, mama, kijk eens wat ik doe,
ik ren zomaar naar je toe.
Pas maar op, zei mama beer, straks val je nog,
wel nee, zei Beertje en ging lekker toch!
Door met spelen en rennen door de wei,
en zag dus niet die grote kei.
Languit lag hij op de grond,
met gras en modder in zijn mond.
Ja dat komt er van, zei mama beer, met een lach,
maar Beertje had een leuke dag.
© 2005 Patricia
