Het is winter en berenkoud. Ha, ha, lacht muisje Piep, dat is een grapje van Beertje..berenkoud.
Muisje Piep is op weg
naar Beertje, er ligt een dikke laag sneeuw in het bos. Beertje en Piep gaan
lekker buiten spelen met de slee.
Fluitend loopt muisje
Piep door de sneeuw te banjeren.
Opeens staat hij stil,
wat is dat daar nu? denkt muisje Piep. Hij ziet een heleboel berenpootjes in de
sneeuw.
Muisje Piep gaat eens wat
dichterbij kijken en ziet dat er heel veel berenpootjes in de sneeuw staan.
Mmm, denkt muisje Piep,
wat is dat nu?
Zoveel berenpootjes heb
ik nog nooit bij elkaar gezien?
Hij volgt de pootjes en
ze gaan allemaal naar het huisje van Beertje.
Wat vreemd, denk Piep, Beertje heeft helemaal niet verteld dat hij beren bezoek heeft.
Beertje, Beertje, roept
muisje Piep als hij bij het huisje is van Beertje.
Beertje steekt zijn
berensnuit uit het raam en zegt, hoi Piep kom binnen.
Van wie zijn al die
berenpootjes? vraagt muisje Piep aan Beertje.
Oooo, die zijn van mijn
nieuwe vriendjes, die zijn wezen spelen.
He, denkt muisje Piep,
nieuwe vriendjes van Beertje dat vind ik helemaal niet leuk.
Ik ben toch het vriendje van Beertje.
Nieuwe vriendjes? vraagt muisje Piep aan Beertje, maar speel je dan niet meer met mij? vraagt Piep een beetje verdrietig.
Beertje kijkt eens naar muisje Piep en begint dan te lachen. Ha, ha, natuurlijk speel ik nog met jou Piep, jij bent toch mijn vriendje, ik heb je geplaagd.
Maar van wie zijn al die
berenpootjes dan in de sneeuw?
Van mij zegt Beertje.
Kijk, ik ga gewoon een paar keer heen en weer lopen en dan is het net of er veel beren hier zijn.
Ha, ha, lacht muisje
Piep, nu zie ik het, jij hebt mij goed gefopt Beertje.
Samen lachen ze nog om
het grapje van Beertje en gaan dan samen lekker buiten spelen in de sneeuw.
© 2006 Patricia.